مثل همیشه آسمون رنگ گلای مریمه فقط یه قلب مهربون برای عاشقی کمه رو گونه ی گل تا ابد سرخیه رنگ شبنمه تا روز آخر بخدا تو قلب من پر از غمه دستتو تو دستای کی ببینمو باور کنم بزار برم یه جای دور داد از جدابب سر کنم یه روزی روزگاری بود دلی تو سینه میتپید دستای نیمه جون من به دستای تو میرسید .
تو رو میخواستم بی کلک من از خدای مهربون توقع زیادی بود یه عالونک یه لقمه نون احساس خوشبختی که نیست رفیق بی کلک که نیست اگه هنوز جون میکنم تقصیر این فلک که نیست قصه به آخر میرسه این دیگه راه آخره رفیق نیمه راهه من تنهایی خیلی بهتره
غربت من هر چی که هست از با تو بودن بهتره آخر خط زندگی این نفسای آخره وقتی دارم با هر نفس از این زمونه سیر میشم وقتی با یه زخم زبون از اینو اون دلگیر میشم...این آخر راهه دیگه باید که تنها بمیرم تنها تو اوج بی کسی تو غربت آروم بگیرم ..
سکوت من نشونه ی رضایتم نیس میدونی گلایه هامو میتونی از توی چشمام بخونی بگو که آخر جرمم چیه که باید اینجور بسوزم هیچی نگم داد نزنم لبامو رو هم بدوزم ..
در بدر غزل فروش منم که گیتار میزنم با هر نگاه به عکست انگار من خودمو دار میزنم ..
نفرین به عشق به عاشقی نفرین به بختو سرنوشت به اون نگاه که عشقتو تو سرنوشت من نوشت ...
نفرین به من نفرین به تو نفرین به عشق منو تو مثال بودن منو به اون دل سیاه تو....
زندگی تنها عبورنفس ها نیست تداعی لحظه هایست که به یاد دوست میگذرد
کاش از اول میدونستم واسه من موندنی نیستی حرمتو شکستی رفتی هنوزم غریبه نیستی کاش از اول میدونستم که تو هم تنهام میزاری تو بودی بودو نبودم اما نه دوستم نداری الهی چشمهای سیات وفا از هیچکس نبینه نفرین و لعنتت کن
"لیاقتت همینه"